مفاهیم مربوط به ماستیک ها

چسب ماستیک عامل ایجاد پیوند بسیار قوی می باشد که در بسیاری از محیط های تجاری و صنعتی کاربرد دارد. استفاده از این ماستیک ها برای مصارف ساختمانی مانند آب بند کردن بام، دیوارها، پنجره ها و سقف  رایج است. اما صنایعی مانند خودروسازی، پتروشیمی نیز از دیگر مصرف کنندگان بالفعل ماستیک ها می باشند.

ماستیک از صمغ درخت ماستیک حاصل می شود . نام واقعی آن Pistacia lentiscus بوده و در بیشتر در نر ترکیه و یونان به وفور یافت می شود. در حال حاضر تولیدکنندگان چسب های ماستیکی دانش فنی این محصول را به دست آورنده اند و قادرند آن را در مقیاس انبوه با قیمتی پایینتر عرضه کنند.

وابسته به نوع کاربرد ماستیک ها به شکل مایعات بسیار رقیق چسب های غلیظ و یا به فرم خمیری تولید می شوند. قدرت ماستیک ها برای باندینگ مناسب است اما عملکرد آنها بر روی سطوح بدون تخلخل و صلب بیشترین مقدار است.

از معایب ماستیک ها می توان به نفوذشان در داخل شکاف ها و جداشدگی از سطوح و تغییر رنگ عمومی شان با گذشت زمان اشاره کرد. این پدیده بیشتر در مناطق مرطوب روی می دهد.

معمولا ماستیک و سیلانت واژگانی هستند که در روزمره به جای یکدیگر نیز به کار می روند. اما در واقع ماستیک نام عمومی ست که به تمام موادی که قدرت باندینگ سطوح مختلف را داشته . قادرند نفوذ پذیری را در نواحی اعمال شده به حداقل برسانند، اطلاق می گردد. در بعضس از منابع این گونه بیان شده است که ماستیک ها پس از پخت همچنان انعطاف پذیر باقی می مانند. این در حالیست که سیلانت ها پس از پخت صلب و غیر قابل انعطاف هستند. ماستیک ها انواع مختلف دارند . در حال حاضر نوع هواخشک آن به دلیل سهولت در استفاده و عدم نیاز به ایجاد شرایط خاص برای پخت، مصرف بالاتری دارد.