نوار خمیر ماستیک بوتیل:
امنیت کار با تجهیزات و ماشین آلات صنعتی به چگونگی استحکام و دوام و بی صدا بودن اتصالات به وابسته است. خصوصیات ماده ای که بتوان با آن یک درزبند ایده آل ساخت عبارتند از:
- تا حد امکان مانع تخریب زودرس اتصالات بشوند. از هر گونه نشتی، خوردگی و نفوذ مواد خصوصا مواد سمی به محیط جلوگیری کنند.
- باعث ساده سازی اتصالات و افزایش استحکام شوند. خصوصا در برابر نیروهای دینامیکی که از طریق اتصال به سازه اعمال می شود.
- علاوه بر پوشش دادن تلورانس های ناشی از طراحی، نمای مناسبی را در محل اتصال ایجاد کنند.
امروزه عبارت سیلانت (Sealant) به موادی اطلاق می شود که قابلیت Bonding الاستو-پلاستیک دارد. همچنین خواص مناسبی را از لحاظ چسبی به سطح (adhesion) و هم چسبی (cohesion) ارائه می دهد. هر چه bonding میان اتصالات الاستیک تر باشد، استحکام اتصال در برابر تنش های فشاری و کششی متناوب افزایش می یابد. اصطلاح bonding به معنای ایجاد اتصال ما بین دو سطح یا شی از طریق چسب است . بر اساس استاندارد DIN 16920، چسب به ماده ای اطلاق می شود که غیر فلزی بوده است. قابلیت اتصال پایه های مختلف را از طریق چسبندگی سطحی و پیوستگی درونی ایجاد می کند.
پلیمرهای پایه اکریلاتی، پلی یورتان، پلی سولفاید، سیلیکون، و بوتیل رابر از جمله موادی هستند که به عنوان پایه پلیمری در سیلانت ها مورد استفاده قرار می گیرند. مزایای استفاده از درزگیرهای الاستومری عبارتند از:
1- کاهش وزن: چسب ها معمولا برای اتصال ساختارهای سبک و نازک (ضخامت کمتر از 0.5 میلی متر) مورد استفاده قرار می گیرند. در حالیکه که اگر بخواهیم از پیچ و مهره استفاده کنیم این اقدام غیر ممکن خواهد بود.
2- اتصال توام با درزبندی : از دیگر خواص منحصر به فرد این چسب ها، درزبندی در برابر فشار یا خروج سیال از محل اتصال است. علاوه بر آن از تجمع آب و ایجاد خوردگی در محل ممانعت می کند.
3- اتصال پایه با جنس مخالف همراه با کاهش خوردگی: هنگامی که لایه ای چسب بین دو پایه فلزی از جنس متفاوت اعمال میگردد مانع ایجاد خوردگی تماسی می گردد. ضمن اینکه به صورت طبیعی عایق حرارت و گرما نیز می باشد [1].
مجموعه فرافوم هم اکنون در نظر دارد چسب های پایه لاستیکی را در اشکال مختلف برای مصارف صنعتی و خانگی در اختیار مشتریان و صنایع قرار دهد. و همچنین درصدد بهبود محصول دانش بنیان خود تحت عنوان “چسب بوتیل” می باشد.